Dwa języki obce jednocześnie
W dzisiejszych realiach bardzo często spotykamy się z rodzinami, które wychowują dzieci w środowisku dwujęzycznym. Wraz z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku liczba Polaków osiedlających się z całymi rodzinami za granicą wciąż wzrasta. W związku z powyższym nastąpił także wzrost nauki języków obcych, takich jak: język angielski, niemiecki czy też norweski.
W następstwie licznych imigracji ,,za chlebem” pojawiły się tak zwane rodziny bilingwalne, w których stosuje się dwa języki obce jednocześnie.
Definicja słownikowa
Bilingwizm- posługiwanie się dwoma językami (przez jednostkę lub grupę społeczną); dwujęzyczność” <łac.>(Słownik Współczesnego Języka Polskiego Przegląd Reader’s Digest, Warszawa, 1998)
Pojęcie dwujęzyczności nie bazuje wyłącznie na komunikacji werbalnej ze środowiskiem za pomocą mowy, lecz związana jest przede wszystkim z opanowaniem wszystkich sprawności językowych, tj. czytanie, słuchanie, pisanie i mówienie.
Opanowanie wszystkich umiejętności językowych przychodzi często z ogromnym trudem, gdy przerywany jest system nauczania w Polsce z uwagi na przeprowadzkę do innego kraju. Poza barierą językową pojawiają się bowiem różnice kulturowe.
U osób bilingwistycznych obydwa języki mają takie samo znaczenie, w związku z czym w sposób prosty i bez dalszego zastanowienia się żonglują językami nie przerywając przy tym rozmowy. Do korzyści statusu osoby dwujęzycznej należy zdecydowanie fakt, iż osoby wychowane w bilingwistycznych domach nie borykają się z trudnością przyswojenia kolejnego języka.
Nadto opisywany fenomen bardzo pozytywnie wpływa na rozwój dodatkowych umiejętności w innych dziedzinach, m.in. dwujęzyczność rozwija w mózgu zdolność, która jest odpowiedzialna za umiejętność planowania i rozwiązywania problemów. Tym samym osoby dwujęzyczne mają lepszą zdolność skupienia w hałasach lub innych trudnych warunkach. Nie mają również problemów z realizacją wielu czynności jednocześnie, gdyż znacznie lepiej zapamiętują szczegóły i kojarzą fakty.
Dwujęzyczność nie towarzyszy nam przez całe życie.
W celu biegłego posługiwania się językiem niezbędne jest nieprzerywany kontakt z otoczeniem, w jakim można operować dwoma językami w tym samym czasie. Bardzo ważne jest, aby pamiętać o istocie nauki języka docelowego na równi z ciągłym rozwojem języka ojczystego.
Znakomitym przykładem państwa wielojęzycznego jest Belgia, w której urzędowym językiem jest francuski, niderlandzki i niemiecki. W Norwegii natomiast dzieci od najmłodszych lat uczą się języka norweskiego jako języka ojczystego wraz z językiem angielskim, który stanowi język urzędowy.
W Szwajcarii obywatele posługują się aż czterema językami w zależności od rejonu zamieszkania, m.in. językiem niemieckim, francuskim, włoskim oraz retoromańskim, a w Singapurze językiem chińskim, malajskim, tamilskim i angielskim.
